Ó hve ég er orðinn einn
en fel það fyrir þér.
Hljótt harm minn ber.
Veit hvað gerir mér gott en illa get
hætt við götunnar seið.
Eyk mína neyð.
Ég reika af stað en þungt er skref
því sprottið upp hefur borg.
Með mannlaus torg.
Sem birgir mér sýn og heftir för
húsin hratt fjölga sér.
Ég fastur er.
Ef ég gæti komist út til þín
yfir borgina
og fundið leið.
Til að komast aftur heim til þín
í gegnum borgina
ég brýt mér leið.
Reyni að elta þann veg sem vinsæll er
en flljótt hann leikur mig grátt.
Ég tapa átt.
Ó hve ég er orðinn einn
vildi ég væri með þér.
Nú harm minn kveð.
Ef ég gæti komist út til þín
yfir borgina
og fundið leið.
Til að komast aftur heim til þín
í gegnum borgina
ég brýt mér leið.
Ef ég gæti komist heim til þín
yfir borgina...
Zeige deinen Freunden, dass dir Yfir Borgina von Valdimar gefällt:
Kommentare