Ik heb gedronken met
Met de dood op het leven
Samen doorgezakt totdat
De ochtend kwam
Ik zei: je moet me nog
Een jaar of dertig geven
Om te zeggen
Wat ik nu niet zeggen kan
Ik heb gedronken
Met de dood op het leven
Ik heb geluisterd
Naar een eindeloos verhaal
Ik was alleen en om me heen
Zag ik degenen
Die niet meer
Op hun benen konden staan
Ik zag een vrouw
Verzonken in gedachten
Met de laatste laatste ronde
In haar hand
En met de uitgelopen sporen
Van maskara
Rond de ogen
Waar het vuur niet meer in brandt
En zij heeft gedronken
Zij heeft gedronken
Zij heeft gedronken
Zij heeft gedronken
Ik zag de ogen van een man
Die aan een vrouw dacht
Die hij door zijn eigen schuld
Is kwijtgeraakt
Door het stompzinnige verlangen
Naar een vrijheid
Waarvan hij nu weet
Dat die niet bestaat
En hij heeft gedronken
Hij heeft gedronken
Hij heeft gedronken
Hij heeft gedronken
De vrouw stond op
Ze deed haar jas aan
De man liep wankel
Aan ons voorbij
De dood die vroeg hem
Kan ik helpen
Toen keek hij om
Naar mij en zei
Dit zijn vandaag
Mijn laatste klanten
Het wordt al licht
Dus ik moet gaan
Het was een aangename avond.... We zien elkaar
Dus
Over dertig jaar
Ik zag ze gaan
En ik heb gedronken
Ik heb gedronken
Ik heb gedronken
Ik heb gedronken
Ik heb gedronken
Ik heb gedronken (Op het leven)
Ik heb gedronken (Op het leven)
Ik heb gedronken (Leve het leven)
Ik heb gedronken (Leve het leven)
Zeige deinen Freunden, dass dir Ik Heb Gedronken von Stef Bos gefällt:
Kommentare