Andreas hain e spællemainn
og håpløs gammaldags.
Eit trækkspæll med ein utætt bælg
e kjæledæggå hains.
Dæ e slitnt ætte lange år
e fuillt tå hakk å sår
eit minne om et gammalt sagn
så hain ha gjett dæ navn.
Og ho Maja leka ut ein låt
ein rå sak i firdels takt
Ho Maja gjer sett bæste a
det spællemainn vell ha.
Nån gang bi hain andreas
heilt borte og førsvinn.
Det e nå som grev i haue hains
og prøva å slæpp inn.
Når gærnskapen tar overhåinn
og auan bjynn å skin,
ho maja sett i fange hains
og byr opp tell ein dains
Og ho Maja leka ut ein låt
ein rå sak i firdels takt
Ho Maja gjer sett bæste å
spællemainn tar.
Kjære Maaja
Kjære Maaaja
Kjære Maaaja
Kjære Maaaja
Andreas hain har draget,
nysgjerigheta rår
aille sammen lura på det ingen a dæm veit
førr når dæm spør korhæn ho har fått navne sett ifrå
då røkk hain te, tar spælle me, og pakkæ ned å går
Og ho Maja leka ut ein låt
ein rå sak i firdel takt
Ho Maja gjer sett bæste å
spællemann tar
Og ho Maja leka ut ein låt
ein rå sak i firdel takt
Ho Maja gjer sett bæste når
spællemann klæm ho hardt
Zeige deinen Freunden, dass dir Maja von Publiners gefällt:
Kommentare