I bi wiit wäg vo miim Vertroutä, ire riisegrosse Schtadt
Ufre schier endlose Schtrass womi niemer kennt
Hami scho lang nüm so eleini oder verloore gfühlt wi hiä
U loufe immer wiiter ohni Ziil
Un i ha heimweh nach de Bärge, nachem Schoggi und em Wii
Nach dä Wälder, nach dä Seeä u nach em Schnee
Un i bi wiit wäg vo deheimä i dr Schtadt woni nid wett sii
Verlorä i so vilne Lüüt woni nüm mag gsee
Da schteit si plötzlech vor mer, wien en Ängel usem nüüt
U fragt mi öbi wüssi wos zum Bahnhof geit
Si seit: "I ha kä Luscht meh z'bliibe, i ghöre eifach nöd dahii
Ha zwar alls probiert doch das isch eifach nüüt für mi."
Un i ha heimweh nach de Bärge, nachem Schoggi und em Wii
Nach dä Wälder, nach dä Seeä u nach em Schnee
Un i bi wiit wäg vo deheimä i dr Schtadt woni nid wett sii
Verlorä, ganz eleini fühli mi
U i dr Nacht di viilä Liechter, da chani d'Schtärne nümme gsee
U sogar dr Mond schiint hie en andre zsii
Un i luege i ihri Ouge wo so klar si wine Gletschersee
Un i bi froh, dass si genau so fühlt winii
Un i ha heimweh nach de Bärge, nachem Schoggi und em Wii
Nach dä Wälder, nach dä Seeä u nach em Schnee
Un i bi wiit wäg vo deheimä i dr Schtadt woni nid wett sii
Un i gloubä es geit o andre mängisch genau es wi mir, genau eso wi mir
Un i ha heimweh nach de Bärge, nachem Schoggi und em Wii
U wott jez zrugg a dä Ort woni deheime bii ... woni deheime bii
Zeige deinen Freunden, dass dir Heimweh von Plüsch gefällt:
Kommentare