Was in tram zeven,
Ik was van mijn werk, op weg naar huis.
Zat was te lezen,
In een boek.
Toen kwam ze binnen,
Een mooie meid, met donker haar.
Ze zag me zitten,
En ik haar.
Haar telefoon gaat,
Ze heeft een hele mooie stem.
Ze lijkt te huilen,
Dan gaat ze zitten,
Een bank of twee van mij vandaan.
Ze kijkt naar buiten
En er gaan tranen van haar ogen,
Naar haar mondhoek, naar haar kin.
Op haar rode leren jas.
Haar rechterhand gaat naar haar tas,
En pakt een zakdoek.
En ik heb het echt niet meer.
Of juist te pakken.
Haar sexy rooie hoge hakken.
En haar rokje en haar lippen.
En ik weet dat ze verdrietig is,
Maar god wat is ze mooi,
Zo mooi, Zo mooi, Zo mooi,
Zo mooi, Zo mooi, Zo mooi, Zo mooi,
Zo mooi
Zo mooi, Zo mooi zo, Zo mooi,
Zo mooi zo, Zo mooi, Zo mooi zo,
Zo mooi, Zo mooi zo,
En ik weet dat ze verdrietig is,
Ik weet dat ze verdrietig is,
Ik weet dat ze verdrietig is,
Ik weet dat ze verdrietig is,
Maar god wat is ze mooi.
Zeige deinen Freunden, dass dir Tram 7 von Jurk! gefällt:
Kommentare